"Gwiazd naszych wina" - recenzja książki Johna Greena

„Gwiazd naszych wina”

Książka opowiadająca o śmierci zawsze wywołuje smutek, niezależnie od wieku czytelnika. Powieść o dwójce nastolatków walczących z rakiem, przygnębia nas bardziej niż opowieść, w której umierają osoby dorosłe. W większości książek dla młodzieży, w których występuje choroba, bohaterowie nie męczą się walką z rakiem, nie myślą o śmierci, a co najważniejsze, zawsze przeżywają. Można stwierdzić, że autorzy robią z nich bogów. John Green podjął się trudnego zadania, pokazania jak naprawdę wygląda codzienność chorych nastolatków, którzy każdego dnia pomimo tego, że zastanawiają się czy wyzdrowieją, starają się żyć normalnie. Książkę, pomimo, trudnego tematu czyta się szybko i przyjemnie.

Hazel, główna bohaterka powieści Greena, poznaje Augustusa na spotkaniu grupy wsparcia dla osób chorych na raka. Ulubiona powieść dziewczyny, zbliża nastolatków do siebie. Zakończenie książki nie daje parze spokoju, więc razem próbują skontaktować się z autorem, aby poznać dalsze losy bohaterów, w wyniku czego wyruszają razem do Europy, a dokładnie, do Amsterdamu. Tam spędzają zarówno miłe jak i smutne chwilę, oraz pokonują swoje ograniczenia związane w chorobą, spełniając marzenia Hazel, które w pewnym momencie zostają także marzeniami Augustusa. Pomimo, że mogą zrealizować to co zawsze chcieli zrobić, to na niektóre rzeczy nie mają wpływu. Niedługo po powrocie z Europy bohaterów powieści spotyka pasmo nieszczęść i finalnie utrata ważniej osoby.

Książka „Gwiazd naszych wina” jest najbardziej znaną powieścią Johna Greena. Zawiera w sobie przekaz, że pomimo trudności, nawet tak dużych jak rak, nie można rezygnować z życia albo tracić go na rozpacznie nad swoim losem. Trzeba się z nim pogodzić i – jak w przypadku Hazel i Augustusa – walczyć o marzenia. Nawet te, które są trudne do zrealizowania.

   

Julia K.

TOP 15 najbardziej oryginalnych półek/szafek

Witam, witam w kolejnym poście!

W momencie kiedy odebrałam z kiosku RUCHU moje nowe książki, zdałam sobie sprawę, że nie mam już gdzie ich trzymać. Tak więc po powrocie do domu zasiadłam do komputera, w poszukiwanie inspiracji na interesujące półki, które będę mogła zrobić sama w domu (albo raczej, które zrobi mój tato z gotowych elementów ;) ). Przeglądając Pinterest znalazłam naprawdę oryginale rzeczy, których nie zobaczyłabym w sklepie. Chciałabym zaprezentować Wam, która spodobała mi się najbardziej. 

Numer 15

Numer 14

Numer 13

Numer 12

Numer 11

Numer 10

Numer 9

Numer 8

Numer 7

Numer 6

Numer 5

Numer 4

Numer 3

Numer 2

Numer 1

Właśnie tak prezentuje się moja ulubiona piętnastka. Jeśli mam być szczera, to bardzo trudno było ją wybrać. 

Mam nadzieję, że post się Wam spodobał. W planach mam jeszcze kilka podobnych, więc napiszcie mi czy Wam się podoba oraz czy w ogóle je chcecie ;).

Pozdrawiam!

Julia K.

(Obrazy wykorzystane w notce nie są moją własnością. Pochodzą ze strony https://pl.pinterest.com/)

Sprawdzone sposoby na przetrwanie walentynek

Witam serdecznie!

Jakby ktoś nie zauważył już za cztery dni walentynki. Piękny dzień, w którym na Facebook ‘u pojawią się tysiące ckliwych przemyśleń, cytatów o miłości itp., w galeriach, na każdym kroku będziecie spotykać zakochaną parę, która akurat tego dnia postanowiła się pogodzić. Każdą witrynę sklepową będą zdobić serduszka oraz plakaty promujące film "Ciemniejsza strona Grey'a", który swoją drogą jest totalną porażką.

Zastanawiasz się jak przetrwać ten "wyjątkowy" czas nie chowając się w bunkrze? Moim sposobem jest maraton filmowy, dlatego chciałabym przedstawić Wam kilka propozycji filmów idealnych na 14 lutego.

• „Diabeł ubiera się u Prady”

„Początkująca dziennikarka wkracza do świata mody, dostając pracę asystentki redaktor naczelnej czasopisma „Runaway” - Mirandy Priestley, która trzęsie całym światem haute couture.”

Film, który powinien znać każdy (przynajmniej według mnie). Świetne stroje, muzyka, zdjęcia i oczywiście fenomenalna obsada. Laureatki Oscarów: Meryl Streep oraz Anne Hathaway.

• „Skazany na bluesa”

„Burzliwe życie oraz walka z nałogiem Ryśka Riedla, lidera i wokalisty kultowej grupy Dżem, która stała się jednym z największych polskich zespołów rockowych.”

Fenomenalna muzyka i świetna gra aktorska Tomasza Kota, sprawiają, że od filmu naprawę trudno się oderwać. 

• „Dziennik Bridget Jonse” (jakoś może nie najlepsza, ale słychać idealnie ;) )

„Ekranizacji powieści Helen Fielding. 32-letnia Bridget Jones zaczyna prowadzić intymny dziennik, który pomaga jej odmienić swoje życie.”

• „Czarny łabędź”

„Nina desperacko pragnie zdobyć rolę w "Jeziorze łabędzim". Gdy jej marzenie się spełnia, odkrywa swoją mroczną stronę.”

• „Modelka”

„Początkująca modelka wiąże się ze znanym fotografem. Oboje odkrywają, że miłość ma mroczne oblicze.”

• „Pianista”

„Podczas drugiej wojny światowej Władysław Szpilman, znakomity polski pianista, stara się przeżyć w okupowanej Warszawie.” 

Klikając na teksty napisane kursywą przechodzicie na stronę Filmweb.pl skąd je wzięłam. 

Oczywiście, kiedy skończę oglądać film lub filmy i zostanie mi trochę czasu siadam w wygodnym fotelu i czytam jedną z moich ulubionych książek, przy okazji pijąc gorącą, malinową herbatkę i jedząc sernik:).  Taki sposób spędzenia walentynek naprawdę się sprawdza! Wiem, bo jak już wspomniałam to jest mój sprawdzony patent;). 

W tej notce to by było na tyle. Mam nadzieję, że się Wam spodobała. Napiszcie mi jak wy spędzacie walentynki. Jestem tego niezmiernie ciekawa.

Pozdrawiam! 

Julia K.

Mój tygodniowy plan ćwiczeń

Hej wszystkim! 

Gdyby ktoś, dwa lata temu, powiedział mi, że napiszę post o moim fitness planie, wyśmiałabym go. Przyznaję się bez bicia. Przez większą cześć swojego życia nie lubiłam sportu, a lekcji wychowania fizycznego nienawidziłam.

 Myślę, że w słynnym zdaniu "dobry nauczyciel uczy, najlepszy inspiruje" nie ma cienia przesady. Dlaczego tak uważam? Zacznijmy od podstawówki, kiedy to moim nauczycielem był mężczyzna, który nigdy nie ćwiczył, ale zawsze nosił ten sam, szary dres ;). Rozgrzewka polegałam na tym, że wykonywaliśmy ćwiczenia w czasie, kiedy wuefista bawił się telefonem. Nauczyciel miał jedno ulubione ćwiczenie, które ja nie znosiłam i uważałam za niebezpieczne oraz głupie (chociaż nie, dalej tak uważam). Polegało na podniesieniu przez kilku uczniów w tym samym czasie ławki nad głowę i opuszczeniu jej po drugiej stronie, żeby później bez chwili przerwy przenieść ławkę z powrotem. Dodam, że ta ławka miała dwa metry długości, ważyła około dziesięciu kilo, a ponad do miała kółka żeby łatwiej było ją przestawić. Wszystko super, ekstra, fajnie tylko, że facet chyba nie zauważył, że w szkole podstawowej chłopcy są jeszcze niżsi i mają mniej siły niż dziewczyny. Właśnie, dlatego zazwyczaj to tylko ja i koleżanka podnosiłyśmy tak jakby same ławkę. Aż pewnego razu, moje ramiona nie wytrzymały i puściłam ławkę, która spadał mi na głowę. Oczywiście nauczyciel kazał mi usiąść, ale reszta klasy dalej wykonywała ćwiczenie.

Chciałabym zaznaczyć, że jestem osobą ze skoliozą i słabym napięciem mięśni w ramiona (czy jakoś tak) i nie powinnam wykonywać takich ćwiczeń, ale do niego to nie docierało. Sytuacja miała się jeszcze gorzej, kiedy mieliśmy gimnastykę i uczeń asekurował ucznia, kiedy ten robił przewroty, stawał na głowie, czy rękach. Oczywiście teraz żadnych z tych ćwiczeń nie wykonuję, ale wtedy musiałam, bo inaczej 1 i skarga do mamy. Tyle dobrego, że moja mama przyznała mi rację i powiedziała, że jak nie chcę to nie muszę robić.

Rzecz miała się lepiej w klasie pierwszej gimnazjum. Nauczyciel zwracał na nas uwagę, zawsze przyglądał się temu, co robimy, gimnastyki nie mogliśmy robić sami. Ogólnie wszystko było w porządku, pomijając fakt, że wuefista był zakochany w tabelkach z wynikami na poszczególne oceny oraz piłce nożnej, której osobiście nie znoszę.

Jednak dopiero w momencie, kiedy przyszła do nas nauczycielka, podkreślam nauczycielka, sytuacja diametralnie się zmieniła. Za każdym razem inna rozgrzewka, fitness, cardio, crossfit ćwiczymy wszystko. Nasza gra w koszykówkę poprawiał się i to nawet bardzo. Nie ma co ukrywać, że nasza pani ma figurę lepszą niż niektóre nastolatki, co nas dodatkowo motywuje do działania. To właśnie dzięki niej zrozumiałam, że sport wcale nie musi być nudny i monotonny.

A teraz nadszedł czas na przedstawienie mojego planu.

Poniedziałek 

Ćwiczenia z Mel B

• rozgrzewka
• na brzuch 
• na nogi 
• ramiona 
• rozciąganie

Dodatkowo lekcja wychowania fizycznego i godzina tańca współczesnego w szkole.

Wtorek

• ćwiczenia na brzuch 
• 20-30 minut chodzenia na stepperze 
• ćwiczenia na ramiona 
• rozciąganie do szpagatu - joga (etap 1)

Dodatkowo lekcja wychowania fizycznego.

Środa

Ćwiczenia z Mel B

• rozgrzewka 
• na brzuch 
• na nogi
• ramiona 
• rozciąganie

Czwartek

• rozgrzewka 
• ćwiczenia na brzuch 
• 10 minut chodzenia na stepperze
• joga w tym rozciąganie do szpagatu (etap 2)

W tym dniu mam rehabilitację oraz lekcję wychowania fizycznego, więc ograniczam ćwiczenia wykonywane w domu, między innymi ze względu na zmęczenie. 

Piątek

• rozgrzewka 
• ćwiczenia na brzuch
• joga 
• ćwiczenia odprężające (żeby pozbyć się stresów całego tygodnia)
• 20 chodzenia na stepperze (jeśli dam radę)

Tak samo jak w piątek mam rehabilitację i WF. 

Sobota 

Jest to dzień w którym robię wszystkie ćwiczenia z całego tygodnia. 

• rozgrzewka
• ćwiczenia na ramiona  (Mel B oraz te z obrazka)
• ćwiczenia na nogi (Mel B)
• ćwiczenia na brzuch ( Mel B oraz te z obrazka)
• 20 minut chodzenia na stepperze
• joga lub ćwiczenia rozciągające Mel B

Niedziela

Koniec tygodnia i tym samym czas odpoczynku. W tym dniu tylko joga, która pomaga na moje problemy ze snem. 

Ćwiczenia na ramiona, które wykonuje.

Ćwiczenia na brzuch, które wykonuję.

Dodatkowo trzy dni temu podjęłam wyzwanie 250 przysiadów oraz clams workout. 

Trzymajcie kciuki, żeby udało mi się dojść do końca!

Właśnie tak wygląda mój plan. Jestem bardzo ciekawa, co o nim myślicie. Jakieś rady? Wskazówki? Może pytania? 

Jeśli post się spodobał, polecajcie go znajomym, rodzinie, komu chcecie. Będzie mi bardzo miło :) . 

A teraz pozostaje mi życzyć Wam miłego weekendu i do następnej notki.

Julia K.